Schepping of creatie is zowel het maken van iets nieuws als het geschapen resultaat. Oorspronkelijk en in religieuze zin is de Schepping het tiot stand brengen van het heelal inclusief levende wezens door God. De term schepping is afkomstig uit het joods-christelijk scheppingsverhaal in het boek Genesis. Het begrip schepping wordt ook gebruikt voor het universum asl zodanig. Er zijn vele scheppingsverhalen bekend, uit verschillende culturen en tijdperken.
Bij scheppen/creeren kan het ook gaan om mensenwerk: een nieuw object, of een nieuwe verschijningsvorm van een bestaand object. Kunstenaars bijvoorbeeld scheppen/maken kunstwerken, wetenschappelijke onderzoekers kennis, en politici wetten en beleid.
Een vuurtje kan behaaglijk, warm en heel gezellig zijn, maar het is anderzijds ook ontembaar, onverzadigbaar (Spr. 30:16, Jak.3:5) en levensgevaarlijk. Houd afstand van de gloeiendhete lava van een vuurspugende vulkaan. Vuurwerk, wat bij de jaarwisselingen veelvuldig te horen en zien is, is evenmin onschuldig, maar heeft al veel slachtoffers geƫist. In dit artikel worden zestien nadelen van vuurwerk benoemd.
Dit artikel heeft tot doel te beschrijven hoe uniek onze schepping is. Ik wil laten zien hoe alles precies zo is gemaakt zodat wij als mensen, samen met al het andere leven op deze planeet, hier kunnen leven, groeien en bloeien. Daarmee wil ik als het ware een schilderij met woorden maken van Gods grootheid. Het doel is een illustratie van hoe uitzonderlijk onze werkelijkheid is waarvan God de Maker is. En speciaal, hoe groot daarin het wonder van het leven is. Met name het hoogontwikkelde en geavanceerde leven van complexe levensvormen en de mens en haar beschavingen in het bijzonder.
Op 1 februari 2011 maakte NASA’s Kepler-missieteam een baanbrekende ontdekking bekend: de identificatie van 1.235 exoplaneten, waarvan enkele aardachtige planeten in de bewoonbare zones van hun sterrenstelsels. Exoplaneten zijn planeten die om andere sterren dan de zon draaien, en hun bestaan wordt meestal afgeleid uit indirecte waarnemingen. Het doel van de Kepler-missie, gestart in 2009, is het vinden van aardachtige planeten die mogelijk leven kunnen ondersteunen. Dankzij de gevoelige Kepler-telescoop, die zich buiten de aardatmosfeer bevindt, is het mogelijk om nauwkeurig planeten te detecteren via de fotometrische transitmethode. Historisch aan deze ontdekking was de bevestiging van aardachtige planeten rond zonachtige sterren, wat nieuwe vragen oproept over het bestaan van leven buiten de aarde.
Deze ontdekkingen hebben de oude vragen over het leven buiten de aarde en onze plaats in het universum weer naar voren gebracht. Zijn aardachtige planeten zeldzaam? Zijn we alleen, of zou het universum vol leven kunnen zijn? Wat zijn dan de filosofische en theologische implicaties?
Naast de Bijbel die ons laat weten Wie God is en hoe Hij door het offer van Zijn Zoon Jezus Christus de mensheid wil verlossen van de zondeschuld en hen met Zich wil laten verzoenen, kunnen we door de schepping ontdekken dat dat God bestaat, dat Hij de Schepper is van het leven en de kosmos, en dat Hij eeuwig, almachtig en soeverein is over al het leven op aarde. Het Boek van de Natuur is dus Gods tweede āBoekā. De zichtbare wereld van de natuur kan als inspirerende evangelische gespreksaanzet een inleiding zijn tot onzichtbare, geestelijke realiteiten die niet toegankelijk zijn voor de wetenschap en onmogelijk volledig te begrijpen zijn zonder de goddelijke hulp van de Heilige Geest.
De Bijbel schetst een mensbeeld waarin de mens als kroon van Gods schepping en beelddrager van God geschapen is in relatie met God, de medemens en de natuur.Ā De mens is een relationeel moreel wezen ook als het gaat om de innerlijke relaties tussen geest, ziel en lichaam. Er is veel spraakverwarring over deze begrippen. De auteur Gerard Feller laat de Bijbelse betekenissen zien.
In het dikke boek āOorspronkelijk dat ik las (je moet er wel even voor gaan zitten!), zet de oudtestamenticus dr. M.J. Paul rustig, maar gedegen, uitgebreid, overtuigend en inventariserend de verschillende visies uiteen, wat respect afdwingt. Hoe zijn de evolutietheorieĆ«n zelf geĆ«volueerd? Lees de boekrecensie.
Centrale kenmerken van het creationisme, vaak ‘jonge aarde creationisme’ genoemd, zijn meer in overeenstemming met de Bijbel dan theĆÆstische evolutie. In de in dit artikel beschreven visie komt de grootheid en glorie van God duidelijk naar voren. Het geloof is niet strijdig met de wetenschap, gaat niet tegen het verstand in, maar gaat ons verstand te boven.
TheĆÆstische evolutionisten beschrijven, verklaren en verdedigen drie overtuigingen over de kern van hun wereldbeeld. De eerste opvatting is dat, hoewel het leven door middel van een evolutionair proces over miljarden en miljoenen jaren is ontstaan āāuit niet-leven en mensen uit aapachtige wezens (zogenaamde hominiden), God in en door het proces werkte en werkt. De tweede opvatting is dat de evolutionaire ontstaansgeschiedenis niet alleen wetenschappelijk aantoonbaar, maar ook verenigbaar is met het Bijbelse scheppingsverhaal. En ten derde, aanhangers van de wereldbeschouwing van het theĆÆstisch evolutionisme geloven dat het “volkomen plausibel, intellectueel bevredigend, en logisch consistent is”. In dit artikel toetsen we de denkwijze aan de hand van de Bijbel.
Het Darwinisme heeft het Gods- en mensbeeld en de Bijbelbeschouwing van veel mensen ingrijpend veranderd. Velen zijn door het evolutionisme aan het twijfelen gebracht en hebben zelfs het christelijke geloof vaarwel gezegd. Het scheppingsverhaal wordt als een mythe afgedaan en God staat als Schepper aan de zijlijn of Hij bestaat zelfs helemaal niet meer. Daarom wil Martie Dieperink in dit artikel voor het scheppingsverhaal opkomen en God de eer geven die Hem als Schepper toekomt, en hoopt zij de mensen die aan het twijfelen zijn gebracht het vertrouwen in de waarheid van het scheppingsverhaal terug te geven. Als we in Jezus geloven, kunnen we volmondig belijden: āIk geloof in God, de almachtige Vader, Schepper van hemel en aardeā.