1. Inleiding
Dit artikel is een gedeelte uit het boek ‘De rode draak verslagen’. Dit is het tweede boek waarin de auteur Jim Wilder het LIFE-Model uitwerkt, dat door hem en zijn team is ontwikkeld ten behoeve van de christelijke hulpverlening. Nadat hij in ‘Met vreugde man zijn’ de ontwikkeling van een mens naar volwassenheid heeft beschreven, schrijft hij in dit boek over de noodzaak van een liefdevolle gemeenschap. Jarenlange ervaring als hulpverlener heeft hem doen inzien dat een mens pas echt tot herstel kan komen wanneer hij is opgenomen door een gemeenschap die hem liefdevol opneemt en in zijn behoeften voorziet. Hij maakt dit op indringende wijze duidelijk aan de hand van zijn ervaringen met mensen die het slachtoffer zijn geworden van satanisch ritueel misbruik. Het is geen boek wat alleen de extremiteiten van sektes en de satanistische beweging beschrijft, maar vooral de tactiek en aantrekkingskracht op vooral jongeren met een zwakke identiteit. Het boek geeft inzicht in de psychodynamiek van groepsprocessen en laat vooral zien hoe een liefdevolle gemeenschap met Christus centraal, mensen kan leiden en bevrijden tot hun ware, door God bedoelde identiteit in Christus en verbondenheid met elkaar.
2. Het afbreken van de bestaande identiteit
Wat gebeurt er als een doodgewoon iemand wordt veranderd in een lid van een destructieve groepering? In ieder geval maakt het heel wat uit op welke leeftijd iemand zich aansluit en hoe groot zijn betrokkenheid is. Toch hebben de jongvolwassenen die ik heb ontmoet, samen met hun familie, aangegeven dat zij een opmerkelijk snelle identiteitsverandering hebben doorgemaakt. Een blik op hun ervaringen laat ons zien welke mechanismen er in destructieve groepen worden gebruikt om de identiteit uiteen te doen vallen en weer opnieuw op te bouwen.
Jarenlange ervaring als hulpverlener heeft hem doen inzien dat een mens pas echt tot herstel kan komen wanneer hij is opgenomen door een gemeenschap die hem liefdevol opneemt en in zijn behoeften voorziet.
Deze mechanismen van identiteitsverandering komen terug in iedere discussie over hersenspoeling, religieuze bekering, therapeutische beïnvloeding en manipulatie. Al deze processen hebben gemeen dat zij invloed uitoefenen op iemands identiteit. Vooral hersenspoeling en manipulatie veranderen de identiteit op zo’n ingrijpende manier dat mensen tot dingen in staat zijn, die zij daarvoor niet zouden hebben gedaan. Om zo’n verandering te bewerken, is het nodig om de oorspronkelijke identiteit af te breken zodat er ruimte komt om een nieuwe identiteit te creëren.
3. Oorzaak en de aard van een beschadiging
In hoofdstuk 1 van het boek ’De Rode Draak verslagen’, heb ik aangegeven dat er een overeenkomst moet zijn tussen de oorzaak en de aard van een beschadiging. Elk resultaat heeft zijn eigen oorzaak. Kogelgaten zijn afkomstig van kogels, wespensteken van wespen, hondenbeten van honden, en kattenkrabben van katten. Zouden de activiteiten van een satanist de resultaten kunnen produceren waarover wij hier nadenken? Met andere woorden, kan deze oorzaak een dergelijke beschadiging opleveren? Zou de manier waarop een satanist goed en kwaad omkeert, kunnen leiden tot hersenspoeling, mentale aandoeningen zoal posttraumatische stressstoornis (PTSS), borderline, een dissociatieve persoonlijkheidsstoornis, depressie, verwardheid, angst en het uiteenvallen van de persoonlijkheid?
Over het algemeen is onze identiteit behoorlijk stevig en niet zo ontvankelijk voor nieuwe ideeën, maar er zijn momenten waarop het besef van ons zelf uiteenvalt en op een punt wordt gebracht, dat we anders naar onszelf gaan kijken. Op deze momenten kan onze identiteit ingrijpend worden gewijzigd. Een persoonlijkheid kan afgebroken worden als hij nog onvolledig is opgebouwd (zoals bij kinderen), of als er sprake is van zwakheden ten gevolge van tekorten (type-A-trauma’s), verwondingen (type-B-trauma’s), dan wel van misleidingen van het zelf (leugens). Wanneer deze zwakheden worden gecombineerd met een stres veroorzakende factor, staat de identiteit open voor verandering.
Hieronder noem ik verschillende manieren waarop een identiteit kan worden afgebroken. De eerste drie condities die de functie van de linkerhersenhelft uitschakelen, komen overeen met de drie manieren waarop de hippocampus (bibliothecaris) overweldigd kan worden (zoals we in hoofdstuk 1 hebben gezien):
- ernstige of aanhoudende pijn (hoogcortisol-niveau);
- hypnose en een toestand van trance (split-attention effect);
- paniek of hevige schrik (zware overbelasting van de amygdala);
- onderdrukking van de zintuiglijke functies, ontledigende meditatie of eentonig gezang;
- psychoactieve drugs en hallucinogenen;
- bijna-doodervaringen;
- tekort aan slaap;
- seksueel hoogtepunt (een orgasme veroorzaakt een tijdelijk uiteenvallen van het zelf).
Sommigen zullen in deze lijsttoegangspoorten voor demonen ontdekken. Anderen herkennen hierin de ingrediënten van een hersenspoeling. Weer anderen zien hierin de standaardervaringen met het satanisme en destructieve groepen terug. De gebeurtenis waar alles om draait, is de afbraak van de persoonlijkheid, waardoor degene die op dat moment in de buurt is, grote macht heeft om de opvattingen van deze persoon over wie hij is, dramatisch te veranderen. Dit proces wordt over het algemeen aangeduid met de term hersenspoeling of manipulatie.
4. Onze identiteit
Onze identiteit bepaalt en controleert wat we doen, denken en voelen. Door onze identiteit te veranderen, verandert ons denken. Iemand die onze identiteit beheerst, beheerst dus ook ons denken. Een leven gevende gemeenschap zal ons altijd de waarheid over onze identiteit voorhouden, terwijl mensen die macht willen uitoefenen, ons besef van wie wij zijn willen aanpassen ten behoeve van hun eigen doelstellingen.
Onze identiteit bepaalt en controleert wat we doen, denken en voelen.
Het is onvoorstelbaar hoe snel een identiteitsverandering bij een onvolledige en zwakke persoonlijkheidsstructuur kan plaatsvinden. Een persoonlijkheid kan door een proces van afbraak binnen twee of drie weken totaal worden veranderd. De weg naar het satanisme kan heel snel worden afgelegd als de mensen die langs de kant staan, hun werk goed doen.
Daarentegen zullen tieners die experimenteren, maanden of jaren nodig hebben om deze neerwaartse spiraal op eigen kracht te doorlopen. Dit komt doordat zij niet de beschikking hebben over een kwaadaardig rolmodel om hun identiteit aan te spiegelen en er niemand is, die werkt aan de afbraak van hun bestaande identiteit. Mensen kunnen zichzelf niet met dezelfde intentie hersenspoelen als waarmee zij proberen het brein van anderen onder controle te krijgen.
Hierop is één uitzondering, en wel in situaties waarin een geleidegeest is betrokken. Geleidegeesten kunnen het uiteenvallen van een identiteit enorm versnellen. Op basis van wat ik bij satanisten heb gezien, heb ik de indruk dat op het moment dat zij voor het weer bij elkaar brengen van de brokstukken van een geleidegeest afhankelijk worden, deze geest hen in de steek laat en hen als het ware in hun krankzinnigheid laat wegzakken.
5. Misleiding
Waarom zou iemand toestaan dat zijn identiteit wordt ontmanteld? Dit kan alleen maar als hij wordt misleid. Het plan van aanpak is duivels eenvoudig: zorg dat de ander zich machteloos voelt en vertel hem dan dat datgene wat hem uit elkaar doet vallen, hem sterk en machtig zal maken. Hoe harder hij zijn best doet, hoe meer hij uiteen zal vallen. Hoe meer hij uiteen zal vallen, hoe harder hij zijn best zal doen.
Seks en drugs zijn daarbij krachtige hulpmiddelen als pleziertje, want zij zorgen ervoor dat een persoonlijkheid uiteen kan vallen terwijl niemand het ziet.
Georganiseerde groepen kunnen erg methodisch te werk gaan in hun pogingen om hun naar macht zoekende volgelingen te veranderen. Eén van de manieren om mensen te doen geloven dat zij machtig zijn, is hen alle pleziertjes te geven die zij willen – vooral die pleziertjes die verboden zijn. Op deze manier kan een leider veel mensen tegelijkertijd het gevoel geven dat zij machtig zijn. Seks en drugs zijn daarbij krachtige hulpmiddelen, want zij zorgen ervoor dat een persoonlijkheid uiteen kan vallen terwijl niemand het ziet. Dit is de grote waarde van de seksuele uitspattingen die het satanisme kent.
De seksuele magie die door Aleister Crowley voor het satanisme is ontwikkeld en door Gerald Gardner voor de wicca, maakt het mogelijk om een aantal verschillende vormen van verval van de persoonlijkheid te combineren. Wanneer het doel verschuift van plezier naar macht, kan seks worden gecombineerd met allerlei vormen van marteling. Laten we kort stilstaan bij enkele verschrikkelijke en ongelooflijke, maar toch ook gekuiste verhalen over het leven onder de leugen van de rode draak.
6. Het verhaal van een overlevende
Het volgende verhaal illustreert het proces van een traumatische afbraak van iemands persoonlijkheid. Ik heb het hier opgenomen om te laten zien hoe krachtig de uitwerking van sadistische martelingen kan zijn op de persoonlijkheid van een volwassene. Op grond hiervan is het dan ook niet moeilijk om een inschatting te maken van wat de impact zal zijn bij een kind of iemand met een verzwakte persoonlijkheid. Het is dan ook niet verstandig om hen dit verhaal te laten lezen.
Dave raakte als jongeman bij het satanisme betrokken. 1Zoals bij alle verhalen in dit boek, zijn de ervaringen van Dave samengesteld uit verschillende getuigenissen die mensen mij hebben verteld. Enkele onderdelen heb ik met opzet enigszins aangepast om te voorkomen dat iemand hieruit de kennis kan opdoen om de identiteit van een ander te veranderen. Hoewel de ernst van het trauma correct is weergegeven, heb ik het achterliggende proces wat vaag gehouden. Dit zal deskundigen niet ontgaan, maar het belet de gemiddelde lezer niet om te begrijpen waar het om gaat: persoonlijkheden kunnen worden ontmanteld. Hij was op zoek naar genot en macht. Zijn begeleiders hielpen hem om zich voor te bereiden op hetgeen hem als ‘de sensatie van zijn leven’ was voorgespiegeld. Eerst hielden zij hem verscheidene nachten wakker door hem alleen te laten in een totaal verduisterde kamer waar het te koud was om in slaap te kunnen vallen. Dit was nodig, zo zeiden zij, om hem te reinigen. Vervolgens gaven zij hem een bewustzijn veranderende drug, waarmee hij zich inbeeldde dat hij zich in een warme kamer bevond, omgeven door zingende mensen. Toen werd hij geblinddoekt en gedwongen om aan een vreselijk ritueel mee te werken, dat elementen bevatte van zowel seksueel genot als marteling. Waar hij in het begin verwachtte dat dit hem seksueel zou opwinden, werd hem ineens duidelijk dat dit hem pijn, verschrikking en foltering zou brengen. Het werd zelfs zo erg dat Dave bang was dat hij het niet zou overleven.
Door de combinatie van pijn, seksuele opwinding, onthouding van zintuiglijke prikkels, trancetoestand, slaapgebrek, drugs, paniek en een bijna-doodervaring, raakte Dave’s persoonlijkheid in verval.
De leider prees Dave omdat hij eindelijk had gevonden wat hij echt prettig vond. Hij werd gepijnigd zodra hij liet merken dat hij de party helemaal niet prettig vond. Men vertelde hem hoeveel macht hij zou ontvangen en dat hij nu bij Satan en de groep hoorde. Door de combinatie van pijn, seksuele opwinding, onthouding van zintuiglijke prikkels, trancetoestand, slaapgebrek, drugs, paniek en een bijna-doodervaring, raakte Dave’s persoonlijkheid in verval. Hij was heel erg in de war. Wanneer hij hier later aan zou terugdenken, zou dit niet meer kunnen veranderen wat hij in deze toestand van persoonlijkheidsverval had gedaan.
Om een verandering te bewerken in de boodschappen die hem waren ingeprent en zijn verwarde toestand, was het noodzakelijk om zijn persoonlijkheid tot op hetzelfde punt af te breken en daarna met andere boodschappen weer op te bouwen. U kunt zich wel voorstellen dat dit een verschrikkelijk vooruitzicht is en er niet veel mensen zijn die ernaar uitzien om de pijn van zo’n geplande reconstructie opnieuw door te maken. Het is dan ook door deze onwil om met pijn geconfronteerd te worden, dat destructieve groepen erop rekenen dat de persoon bij hen terug zal komen om hun identiteit te laten repareren. ‘Wij weten wie je bent’, zeggen ze dan, ‘en wat je wilt!’
Hoe kon Dave weten dat wat hem was verteld, niet waar was? Hij had toch zelf aan deze handelingen meegedaan? Zijn lichaam leek er ook positief op te reageren. Bij wie zou hij moeten aankloppen? Stel dat hij naar uw kerk zou gaan. Zou hij iets durven vragen als u of uw God zou denken dat hij iemand was die een dergelijke vorm van perversie lekker vindt? Als niemand in uw kerk over deze dingen spreekt, lijkt het inderdaad alsof de satanisten gelijk hebben: alleen zij weten wie Dave is.
Intussen gingen er allemaal rode lampjes branden, die vertelden dat het met de samenstelling van Dave’s identiteit niet helemaal goed was gegaan. Hij werd verscheurd door woede en angst. Hij voelde zich afwisselend moordzuchtig en suïcidaal. Hij had een hopeloos gevoel over relaties. Zijn seksuele gedachten waren een mengelmoes van pijn en genot, opwinding en angst. Als zijn brein hem vertelde dat hij hier toch echt van genoten had, raakte hij in paniek. Hij voelde zichzelf als het ware in fragmenten uiteenvallen en als het erop aankwam was dit nog het meest angstaanjagende van alles.
Het werd tijd om iemand op te zoeken die wist hoe hij zichzelf weer bij elkaar kon rapen – iemand die hem echt zou kunnen helpen. Die avond werd er opnieuw een ritueel uitgevoerd. Het werd tijd om daar naartoe te gaan. Dat was de plaats waar hij thuishoorde.
7. Gevaar van isolement
Er schuilt trouwens een grote tegenstrijdigheid in de manier waarop satanisten op elkaar betrokken zijn. Van alle mensen zijn zij degenen die het meest in een isolement verkeren. Zij vertrouwen niemand en verkiezen macht en angst boven liefde en geborgenheid. Maar omdat zij mensen zijn, zoeken zij ook nabijheid. Zij zoeken constant contact met elkaar en hebben seks met iedereen. Ik ben van mening dat satanisten zo veel tijd met elkaar doorbrengen omdat hun manier om zich met elkaar te verbinden, hen niet echt bevredigt. Rituelen zijn tijdrovende en afmattende bezigheden, maar het kost ook veel tijd om echte behoeften te bevredigen.
Naarmate de tijd verstreek, werd het voor Dave steeds belangrijker om te proberen zichzelf weer in de hand te krijgen. Hoe meer hij uiteenviel, hoe meer de behoefte aan controle aan hem trok. Het was voor hem duidelijk dat degenen die zichzelf in de hand hadden, macht bezaten. Om meer macht te verwerven, deed hij aan steeds meer rituelen mee. Maar hoe beter hij meedeed, hoe meer zijn behoefte naar macht groeide. Elke keer als Dave terugging, werd het moeilijker voor hem om te geloven dat hij het niet prettig vond wat daar gebeurde. Daar kwam bij dat hij – om meer kracht te ontvangen – steeds ergere dingen moest doen. Toen hij merkte dat hij door het plannen van deze rituelen al opgewonden werd, wist Dave zeker dat hij deze dingen prettig vond. Deze gedachte alleen al was genoeg om hem in een toestand van totaledesintegratie te brengen.
Ondertussen werd Dave in zijn groep met een probleem geconfronteerd. De rituelen bleken al spoedig uiteen te vallen in handelingen die hij bij iemand deed, en handelingen die iemand bij hem deed.
Nu staan satanisten niet bekend als mensen die akelige dingen zomaar over zich heen laten komen. Vergelding is heel gebruikelijk.2Maury Terry beweert inThe Ultimate Evil(1987) dat het motief van de Zoon van Sam voor zijn moordpartijen in New York deels is ingegeven door afgunst en vergeldingsdrang vanwege seksuele verhoudingen tussen sekteleden. Geld, drugs, filmrechten en andere zakelijke overeenkomsten hebben ook geleid tot geweld en doodslag. Zakelijke afspraken worden met angst bezegeld en niet door een contract. Men moet daarom uitermate voorzichtig zijn in de omgang met mensen die te maken hebben met vergelding. Daarom willen zij een ander liever niet iets aandoen, als zij weten dat deze het hem later betaald zal zetten. Het doen van onnatuurlijke dingen lijkt dus als vanzelf om een slachtoffer te vragen. Ook Dave had al snel door dat hij voorzichtig moest zijn in het kiezen van zijn slachtoffers.
8. Weerloze slachtoffers
Kinderen vormden de beste oplossing voor dit probleem. Niet alleen omdat zij zich niet konden verdedigen. Zij waren ook niet in staat om weerstand te bieden, te ontsnappen of wraak te nemen. Bovendien was het zo tegennatuurlijk om kinderen te misbruiken dat hij hierdoor bij zeer krachtige geesten in het gevlei kon komen. Ook God hield van kinderen. Daarom moest hun vernedering en vernietiging wel krachtigemagie zijn. Kortom, kinderen waren het volmaakte slachtoffer. Daarbij kwam dat niemand hen zou geloven, dus ook in dat opzicht hoefde hij zich geen zorgen te maken.
Kinderen waren het volmaakte slachtoffer.
Zijn groep eiste van hem dat hij de kerkdiensten bleef bezoeken. Via kerken, scholen of clubs zou hij immers aan een kind kunnen komen. En als dat niet lukte, zou hij er zelf een kunnen verwekken. Als alternatief gebruikte hij bij zijn rituelen echter meestal een dier. De meeste beginners en tieners kiezen voor deze optie. Het martelen van dieren zorgt ervoor dat er grote hoeveelheden adrenaline in hun bloed worden aangemaakt. Door het verzamelde bloed vervolgens op te drinken, kon de groep zich hiermee bedwelmen.
Dave ging bijna onderuit toen hij zijn eerste mensenoffer bracht, maar men had hem gezegd dat de desintegratie die hij ervoer, een spiritueel hoogtepunt was. Dus bleef hij en ging op zoek naar meer van deze hoogtepunten. Hij had deze nodig om de woede en ellende die zich aan hem opdrongen, te compenseren.
Onderhand was Dave bijna behoorlijk gewend geraakt aan de opdringerige gedachten die hem lastigvielen als hij probeerde te rusten. Akelige beelden en gevoelens van angst gingen door hem heen wanneer hij zijn façades even liet zakken. Drugs en gedwongen seks hielpen hem soms om in slaap te komen, maar steeds meer leek zijn lichaam er een eigen leven op na te houden. Hoofdpijnen, verkoudheden, pijnen en seksuele verlangens leken te komen en te gaan wanneer zij wilden. Dave probeerde dit onder controle te krijgen door zichzelf kleine sneetjes toe te brengen of zijn vinger in de vlam van een kaars te houden. Hij was lichtgeraakt en voelde zich niet op zijn gemak wanneer hij de situatie niet onder controle had. Dan kon het gebeuren dat hij zomaar tegen iemand in woede uitbarstte – tenzij de ander iemand was met meer macht als hij.
9. Walging
Dave had een dringende behoefte aan rust, maar als hij verslapte was er altijd wel weer een satanist, machtiger als hij, die hem als doel uitkoos. Het was ondenkbaar dat hij de groep zou kunnen verlaten. Er was slechts één uitgang en deze leidde rechtstreeks naar de hel. Zijn brein liet hem verschrikkelijke beelden zien. Merkwaardig hoe snel heerszucht zijn aantrekkingskracht kon verliezen. Hij voelde zich misselijk. Een gevoel van totale walging had zich van hem meester gemaakt. Wie anders dan Satan zou hem nog willen hebben?
In de kerk kon Dave nauwelijks zijn minachting verbergen voor de mensen die naast hem zaten en zwijgend aan het avondmaal deelnamen. Deze dwazen zouden nooit in staat zijn om zijn rituelen met echt bloed en echt vlees uit te voeren.
- “Daarom maakt iemand die op onwaardige wijze van het brood eet en uit de beker van de Heer drinkt, zich schuldig tegenover het lichaam en het bloed van de Heer”, zei de voorganger toen zij aten.
- ‘Zeker’, dacht Dave bij zichzelf, ‘zelfs hier zeggen ze dat ik rijp ben voor de hel. Maar voordat het zover is, zal ik ze eens wat laten beleven.’ Maar er gebeurde niets toen hij van het brood at.
- ‘Ik denk dat deze God zich niet aan zijn dreigementen houdt’, dacht hij. ‘Waarschijnlijk is Hij er te zwak voor.’ Het was inderdaad zo dat hij geen geestelijke ervaring kreeg, die zijn ervaring van het mensenoffer kon evenaren.
Hoe meer Dave vervreemd raakte, hoe meer zijn mogelijkheden zich beperkten tot het imponeren van satan. Net als ieder ander heeft ook een satanist het nodig om met iemand verbonden te zijn, die hem – wanneer hij dat nodig heeft – vertelt wie hij werkelijk is.
10. Het zou moeten werken
Dave vertoonde tekenen van depressie, angst, posttraumatische stress, drugsverslaving, slaapstoornis, seksuele stoornissen, dissociatie, sociaal isolement, verwardheid en paranoia. Als dit de beschadigingen zijn, die aan een volwassen persoonlijkheid worden toegebracht, wat zullen wij dan voor schade aantreffen bij kinderen die als een slachtoffer voor Satan worden opgevoed? Er is meer dan voldoende trauma aanwezig om een jonge identiteit zeer ernstig te beschadigen: meervoudige persoonlijkheden (DIS), borderline en ervaringen die te verschrikkelijk zijn om te herinneren. Het is meer dan genoeg om de schade te verklaren, die ik als hulpverlener zie. De verhalen van kinderen in het satanisme zijn al in verschillende boeken verteld. Men kan daarbij onderscheid maken in verhalen van kinderen die in satanische gezinnen zijn opgegroeid en verhalen van kinderen die via crèche, kleuterschool, zondagsschool of professionals zoals kinderartsen en tandartsen met het satanisme in aanraking zijn gekomen.
Ik wil de geïnteresseerde lezer hier wijze op verschillende (Engelstalige) titels die in de bibliografie zijn opgenomen. Sommige verhalen, zoals Unspeakable Acts, zijn door een journalist opgetekend, andere zijn door ervaringsdeskundigen geschreven.
Toch blijft onze maag ons bepalen bij de vraag: ‘Hoe is het mogelijk? Hoe konden zij dat doen? Wat ging er door hen heen? – Het is daarom tijd voor een laatste uitstapje naar het hol van de rode draak om te zien hoe gewone mensen denken over het buitengewone kwaad dat zij doen. Het antwoord laat zich vinden in de kromme logica van het occulte denken.
Eerder in dit hoofdstuk hebben we gezien dat het overtreden van regels gewone mensen het gevoel kan geven dat zij bijzonder zijn. We zagen dat mensen door dit te doen, anderen kunnen imponeren of intimideren, zelfs boze geesten. We zullen nu een stap verder gaan. Als we de logica van de angst als uitgangspunt nemen, dan mogen we aannemen dat wetten zijn bedoeld om mensen angst aan te jagen. Zij hebben als doel om machtige mensen te beschermen en gewone mensen gewoon te houden. Echter, het verborgen (occulte) geheim om macht op te sporen, is om precies het tegenovergestelde te doen als de gangbare wetten ons voorschrijven. Deze omkering zal tevoorschijn brengen wat voor angstige, gewone en alledaagse mensen verborgen is.
Lees verder: Dr. E. James Wilder, De rode draak verslagen: bouwen aan een liefdevolle gemeenschap, Archippus Boeken, Enschede 2008. Prijs € 24,95 , 376 pagina’s ,isbn 978-90-79011-02-5
