1. De niet-veroorzaakte oorzaak en de wetenschap van de causaliteit
Oorzakelijkheid, causaliteit of de wet van oorzaak en gevolg verwijst naar de veronderstelling of theorie dat gebeurtenissen plaatsvinden als gevolg van bepaalde andere gebeurtenissen die daaraan voorafgegaan zijn; een oorzaak gaat vooraf aan een gevolg. Men spreekt in dergelijke gevallen van een causaal verband tussen twee gebeurtenissen.
Oorzakelijkheid is net als de waarheid een prachtig bewijs voor bestaan van God, het is nooit een bewijs tegen het bestaan van God.
Als alles een oorzaak en begin heeft, waar komt dan de eerste oorzaak vandaan? Wat is de eerste oorzaak of begin van God? Zou de eerste oorzaak misschien op een andere manier verklaard moeten worden? Oorzakelijkheid is net als de waarheid een prachtig bewijs voor bestaan van God, het is nooit een bewijs tegen het bestaan van God. Oorzakelijkheid biedt in feite een overweldigende, heldere en mooie manier om deze vragen op te lossen. Er zijn misschien mensen die bezwaar aantekenen als we oorzakelijkheid of causaliteit een wetenschap noemen. Ze moeten echter bedenken dat causaliteit het ‘episch centrum’ is van ieder wetenschappelijk onderzoek. Alleen een gedegen experimentele benadering in het onderzoek naar oorzaken en gevolgen van een proces, kan wetenschappelijke vooruitgang bevorderen. Er is geen enkel experimenteel onderzoek zonder een studie van oorzaak, timing en effecten. Juist het bestuderen van oorzaken en gevolgen voorziet ons van een basis en vooruitgang van de wetenschap.
2. Natuurwetten
Onze wereld zoals we die nu kennen wordt bepaald, gehandhaafd en ondersteund door fundamentele, natuurlijke, fysische wetten. Enkele van die natuurwetten zijn: de zwaartekracht, de eerste wet van de thermodynamica (behoud van energie), de tweede wet van de thermodynamica (Entropie: verval, decentralisatie van elk ontwerp en structuur); er zijn wetten die de functie van elektrische stromen definiëren en nog een miljoen andere natuurkundige wetten. In onze wereld worden we geheel omringd door natuurwetten, in feite kunnen we zonder hen niet bestaan. Wie gaf die wetten? Waarom en hoe werken ze? De ‘natuur’ is een perfect functionerend ontwerp, zonder uitzondering gebaseerd op haar wetten. Wie ontwierp dat? Waarom is het verval volgens de tweede thermodynamicawet nog niet voltooid? Is dat een kwestie van tijd?
3. De wet van oorzakelijkheid
De meest fundamentele natuurwet die ten grondslag ligt aan elk natuurverschijnsel is de wet van oorzakelijkheid. Dit betekent dat elk verschijnsel, elke chemische reactie, ieder bestaand proces gebouwd is op de wet van oorzakelijkheid. Vaak wordt dit niet onderwezen vanwege een duidelijke ideologische reden. We hebben een biljoen voorbeelden van de betrouwbaarheid van deze wet. Het is ons niet bekend dat er een uitzondering op deze wet is. Wat houdt die wet van causaliteit nu in? Het is vóór alles een ‘natuurlijke wet’ en op geen enkele manier een bovennatuurlijke of niet-natuurlijke verklaring van het universum. Het stelt dat al het ‘natuurlijke’ wat bestaat onderworpen is aan natuurwetten die een oorzaak, een begin kennen. Er bestaat niets in de natuur zonder reden of begin.
4. Het begin van oorzakelijkheid
Wiskunde wordt gezien als de basis van alle natuurwetten. Geen enkele wiskundige wet of uitdrukking ontkomt aan de beschrijving van het begin van een fenomeen of stelling. Het is onmogelijk te tellen zonder een begin van de telling. We hebben een uitdrukking van min oneindig naar plus oneindig, die echter ook moeten beginnen bij nul. Het concept van iets natuurlijks zonder een begin is totaal vreemd aan onze werkelijkheid. We kennen het concept van oneindig ronddraaien in cirkels. Maar elke cirkel moet echter in de periferie beginnen en een straal hebben. In feite is het onmogelijk een cirkel te tekenen zonder ergens in de omtrek te beginnen. Als u met een machine een cirkelvormig stempel wilt maken moet u rekening houden met een ‘oorzaak’ en een begin van de machine zelf enzovoort. Hoe kan een stempelmachine een cirkel stempelen zonder het begin van een stempel? Je kunt niet rekenen zonder een beginpunt. Het is rekenkundig onmogelijk. Er moet altijd ergens een begin zijn.
5. De oorzaak van oorzakelijkheid
Zo is er ook niets in de natuur ooit gevonden dat bestaat zonder oorzaak. Er is geen effect zonder oorzaak. Dit is de basis van alle natuurwetten. Het vormt de basis voor ieder experimenteel onderzoek. Waarom kan materie niet altijd bestaan hebben? Omdat de materie is opgebouwd uit een oneindig complex van fysieke verschijnselen van bewegende, uitermate geordend in deeltjes en ingewikkelde krachten, gerelateerd aan alle fundamentele natuurwetten zoals de eerste en tweede wet van de thermodynamica en alle andere natuurwetten. Neem bijvoorbeeld de wet van entropie (de wet van decentralisatie en verval). Elk ontwerp en elke structuur in de natuur vervalt van meer complexiteit naar minder, van ingewikkeld naar eenvoudiger. Materie gehoorzaamt fysische wetten met name die van oorzaak en gevolg. Denk maar eens aan de wet van entropie. Hoe zou uranium voor altijd kunnen bestaan als het vervalt tot lood, enzovoort.
Elk ontwerp en elke structuur in de natuur vervalt van meer complexiteit naar minder, van ingewikkeld naar eenvoudiger.
Hoe kunnen we weten dat er geen effect is zonder oorzaak? Dat kunnen we omdat we eindeloze triljoenen bewezen natuurlijke voorbeelden en processen kennen van oorzaak en gevolg. We kennen geen enkele uitzondering op deze wet. Ieder natuurlijk verschijnsel heeft een begin, een oorzaak. Het is idioot met zo’n overtuigend bewijsmateriaal het tegendeel te beweren. Nogmaals, absoluut verifieerbaar zonder één enkele bestaande en bewezen uitzondering. Het idee dat we op een zekere dag een natuurlijk effect zonder oorzaak vinden is hetzelfde als te denken dat we op een dag ontdekken dat er geen wet van zwaartekracht is. Ik bedoel niet een afwezigheid van zwaartekracht maar het niet bestaan van de wetten van de zwaartekracht. Dit soort evolutionaire ‘redeneringen’ kunnen we het beste maar vergeten.
6. De niet-veroorzaakte oorzaak, de enige eerste oorzaak
Nu komen we tot de kern, het praktische deel van dit betoog, waar alles misschien duidelijk wordt. Als alles een oorzaak en een begin heeft, wat is dan de eerste oorzaak van dat alles? Waar komt dat vandaan? Is er iemand die dat gemaakt heeft en wanneer? Waarom is er niet een andere oorzaak voor dit begin nodig? Blijkbaar kan de eerste oorzaak onmogelijk verklaard worden door natuurlijke middelen. In de natuur heeft iedere oorzaak weer een andere oorzaak nodig. De eerste oorzaak moet in het bovennatuurlijke gezocht worden, niet onderworpen aan de natuurwetten zoals we die kennen! Laat me het nog een keer herhalen: de eerste niet-veroorzaakte oorzaak moet bovennatuurlijk geweest zijn, niet verklaarbaar door fysische wetten. Deze conclusie is onontkoombaar. De eerste oorzaak valt buiten alle natuurwetten zoals we die kennen. Bent u op zoek naar een andere werkelijkheid, die voor ons, omdat we gebonden zijn aan natuurlijke dingen, onvoorstelbaar is? Waarom is er die andere realiteit die zich niet onderwerpt aan fysische wetten? Omdat we bestaan. We zouden niet bestaan zonder de eerste oorzaak die een fysieke realiteit geproduceerd heeft. De eerste oorzaak kan nooit een natuurlijke oorzaak geweest zijn omdat die onderworpen is aan fysische wetten en causaliteit. De eerste oorzaak moet bovennatuurlijk zijn, die zijn bestaan heeft buiten alle fysische wetten.
In Johannes 1:1-3 lezen we: “In het begin was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God. Dit was in het begin bij God. Alle dingen zijn door het Woord gemaakt, en zonder dit Woord is geen ding gemaakt dat gemaakt is”. En Gen 1:1 zegt: “In het begin schiep God de hemel en de aarde”.
Geschreven door Eugene Lopatynsky ~ Vertaald door Gerard Feller
