Familieopstellingen wordt beschouwd als een āpsychotherapeutischeā methode die ontwikkeld werd door de Duitse ex-priester Bert Hellinger in de jaren ’90. Het is een zogenaamde ‘systemische benadering’ die zich richt op het onbewuste krachtenveld binnen families. Het doel is om de niet direct zichtbare dynamiek binnen families of andere sociale systemen te herkennen en zichtbaar te maken, zodat onverwerkte traumaās of onbewuste patronen ontdekt worden en ontstane verstoorde relaties hersteld kunnen worden.
Hoewel familieopstellingen actueel zijn en populair in alternatieve en esoterische kringen, zijn er vraagtekens/twijfels over de effectiviteit van familieopstellingen. Kritiek komt vooral van onderzoekers die stellen dat de methode geen of weinig wetenschappelijke onderbouwing heeft. De methode is vooral gebaseerd op intuĆÆtie en symboliek. Het is, zeker voor ook voor christenen, niet aan te raden om hulp te zoeken via een sessie van een familieopstelling of om deze alleen maar bij te wonen.